شب بیست و چهارم |
سینه زدیم و بی صدا باریدند از هر چه دم زدیم آنها دیدند ما مدعیان صف اول بودیم از آخر مجلس شهدا را چیدند
هوا بارونیه دلم گرفته به یاد اون شب بیست و چهارم...
دعای آخر مجلس سید:
خدایا! ختم عمر بی برکت و ناقابل و پر از گناه و نمک به حرومی ما را هر چه سریعتر ختم به شهادت خونین در رکاب مهدی فاطمه عنایت بفرما. |