امید و امنیت

سلام دوستان عزیزم.

بعضی از دوستان درباره تاریخچه مسجد مقدس جمکران و همچنین چاه عریضه نویسی سوالاتی داشتند.

اما از اونجا که خیلی وقته بحث " فواید امام غایب" رو شروع کردیم، ابتدا این بحث رو تمام می کنیم و بعد ان شاء الله به پاسخگویی به سوالاتی درباره مسجد مقدس جمکران میرسیم. باز هم اگر دوستان سوالی در این زمینه دارند بنویسند.

گفتیم امام هم در قبال شیعیانش وظایفی دارد، که بعضی از این وظایف حتی در زمان غیبت هم باید انجام شود. از میان این دسته از وظایف، " واسطه فیض" و " هدایت تکوینی" رو توضیح دادیم و امروز موارد دیگری رو اشاره می کنیم.

سوّم: امید بخشی

      یکی از نام‌های خداوند «یا منتهی الرّجایا» «ای نهایت امیدها» است.

      نقش حیاتی و شگفت‌انگیز امید در سعادت و موفّقیت فرد و جامعه بر کسی پوشیده نیست. رسول گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم می‌فرمایند: «اگر امید نبود مادری فرزند خود را شیر نمی‌داد و کسی درختی نمی‌کاشت.»1

      امیدی که ما از آن گفت‌وگو می‌کنیم، امیدی راکد نیست که سکون را توصیه کند. در این‌جا امید به شناختی پیوند می‌خورد که نور و تلاش می‌آفریند. امید به نجات - خبر از واقعیتی در طبیعت انسان و تبلور آن در یک برهه از تاریخ به وسیله‌ی یک ابرمرد- تفکّری سازنده و حرکتی مسئولانه است.

      تشیّع با عرضه‌ی اعتقاد به امام مهدی علیه‌السلام، ابتکار عمل را در رفع این عطش انسانی به عهده گرفته است. اعتقاد به رهبری مردی که آرمان‌های حقیقی انسان را لباس واقعیت می‌پوشاند. «مَن عَرَفَ هذا الأمرِ فَقَد فُرِّجَ عَنهُ لإِنتظارِه»2 «هرکس این مقصد را شناخته‌ باشد برای او به واسطه‌ی انتظارش فرج حاصل شده است.»

      آری، آن‌چه در طول تاریخ تشیّع، با آن همه دشمنی و توطئه و مکر و نیرنگ، رمز پایداری شیعه بوده است، چیزی جز امید نیست؛ گرچه اهل سنت نیز اعتقاد به حضرت مهدی علیه‌السلام دارند، امّا اعتقاد به مهدی موجود با اعتقاد به یک مهدی که هر وقت خداوند بخواهد به دنیا می‌آید و در وقت مناسبی ظهور می‌کند، هرگز قابل مقایسه نیست.

      وجود شریف امام عصر عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف می‌فرمایند: «انّا غیرُ مهْمِلینَ لِمراعتِکم و لا ناسِینَ لذِکْرکُم و لَوْ لا ذلِکَ لَنزَل بکم الّلأواء و اصطَلَمَکُمُ الأعداء»3 «ما هرگز شما را به حال خود رها نکرده‌ایم و هرگز شما را از یاد نبرده‌ایم و اگر نبود (عنایت پیوسته‌ی ما) حتماً سختی‌ها و بلاهای فراوانی به شما می‌رسید و دشمنان شما را نابود می‌کردند.»

      چه امیدی بالاتر از این‌که امام زمان علیه‌السلام ما را فراموش نمی‌کنند و چه شرمساری بالاتر از این‌که ما اماممان را فراموش کرده‌ایم.

چهارم: امنیت بخشی

      بدون تردید امنیت از اصلی‌ترین سرمایه‌های زندگی است. در روایات پیشوایان ما، وجود امام و حجت الهی در مجموعه‌ی جهان آفرینش، به عنوان عامل امنیت زمین و اهل آن شمرده شده است. قرآن کریم خطاب به پیامبر اعظم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم می‌فرماید: "وَ مَا کانَ الله لِیُعَذِّبهم و أنتَ فِیهم"4 «(ای رسول ما) تا زمانی که تو در میان ایشان هستی، خداوند هرگز آن‌ها را به عذاب گرفتار نخواهد کرد.»

      در زیر امنیت بخشی امام را در روایات معصومین علیهم‌‌السلام بررسی می‌کنیم:

      الف) رسول گرامی اسلام صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم به حضرت علی علیه‌السلام فرمودند: « ... الأئمَةُ مِن وُلدِکَ، بِهِم یستَجابُ دعاؤُهُم وَ بِهِم یصرِفُ الله عَنهُمُ البَلاءَ»5 «... خداوند  متعال به واسطه‌ی ائمه از فرزندان تو، دعای آنان را به اجابت می‌رساند و بلا را از آنان برطرف می‌کند.»

      ب) امام محمّد باقر علیه‌السلام در این‌باره می‌فرمایند: «نحنُ الّذینَ بِنا یَصرِفُ عَنکُمُ العذاب»6 «ما کسانی هستیم که خداوند به واسطه‌ی ما عذاب را از شما برطرف می‌گرداند.»

      و در جایی دیگر فرموده‌اند: «اگر یک روز زمین از امام و حجّت خدا خالی بماند لَعذَّبَهمُ اللهُ بأشدَّ العذابِ خداوند آنان را (مردم) به شدیدترین عذاب‌ها مبتلا می‌نماید.»7

      ج) وجود شریف حضرت ولی عصر علیه‌السلام نیز در روایتی می‌فرمایند: «انّی أمانٌ لأهلِ الأرضِ کَما أنَّ النُّجوم أمانٌ لِأهل السَّماءِ»8 «همانا من امان اهل زمین هستم، همچنان که ستارگان امان اهل آسمان‌اند.»

      همچنین در روایتی دیگر بیان می‌دارند: «أنا خاتَمُ الأوصیاءُ بی یدفَعُ الله عزّوجلَّ البلاءِ عَن أهلی و شیعتی»9 «من خاتم وصیان پیامبر هستم به واسطه‌‌ی من خداوند بلا را از خانواده و شیعیانم دور می‌کند.»

1. نهج الفصاحه، ص189، کلمه 936
2. اصول کافی، ج2، ص198، ج3
3. احتجاج طبرسی، ج2، ص596
4. انفال/33
5. کمال الدین، ج1، ص238
6. همان، ح20
7. همان، ح 14
8. همان، ح2، ص239
9. همان، ص171