روزمون مبارک!

سلام

ولادت با سعادت حضرت زهرا (س) رو خدمت مولایمان امام مهدی (ع) تبریک عرض می کنیم.

بالاخره روز تولد زیباترین گل هستی، حضرت زهرا (سلام الله علیها) هم رسید. روز قشنگی که شاید خیلی از ماها، قشنگترین خاطره هامون رو تو همین روز داشته باشیم. خاطره های شیرین و شاید هم تلخی از اولین هدیه دادن ها و اولین هدیه گرفتن ها. ( حالا مهم نیست کی گرفته و کی داده، مهم اینه که خانمها واسه هر مناسبتی یه هدیه میخواند!!!!!)

اولین هدیه ای که به مادرم دادم رو خیلی واضح به یاد دارم. یادمه یه نقاشی کشیدم و ...... و چقدر مامان خوشحال شد!

الانم اومدم اینجا تا علاوه بر تبریکی که خدمت همه همراهان بزرگوارم عرض می کنم، یه تبریک ویژه هم به همه خواهرای عزیزم داشته باشم.  به اونایی که مامان هستند یا نیستند. اونهایی که یه عمری تو دنیای وبلاگ نویسی با نام مستعار آقایون وارد میشدند و نظر میذاشتند و .....(ما هم که نفهمیدیم خانم هستند!!!!! و .....) و به همه گلدخترای عزیز چه طلبه جامعة الزهرا باشند، چه نباشند و به همه دوستان عزیزشون چه ما رو بشناسند یا نشناسند، به خواهر عزیزم که هنوز خیلیها شک دارند که ما خواهر واقعی هستیم یا نیستیم،و به اون خواهر عزیزم که یک روح بودیم در دو بدن، به خواهرای گلم که ایران نیستند و دلشون ایرانه. و به همه اون عزیزترهایی که الان حضور ذهن ندارم!

از تبریک که بگذریم بذارین یه ماجرا رو بگم که شاید خیلی هم بی ارتباط با این موضوع نباشه.

چند روزی بود یه مسائلی خیلی از نظر فکری بهم فشار میاورد. (نه اینکه مشکلی داشته باشم ها! نه. قول یه چند تا همکاری واسه تابستون داده بودم و از طرفی کارهای عقب مونده خودم هم که همیشه وعده تعطیلات رو بهشون میدم رو دستم مونده بود. امتحانات هم که دیگه..... زندگی هم که چه عرض کنم.....).

یعنی واقعا مهم و اهم کردن خیلی برام سخت شده بود. یکی از دوستام هستش که معمولا حرفای قشنگی میزنه. و متاسفانه وقتی یه کم گرفته هستم، خیلی زود می فهمه و از تنها کسی که نمی تونم فرار کنم اونه.

توی همون روزهای بحرانی،اتفاقی دیدمش. اونم که گیر داده بود چرا اینجوری به هم ریختی؟ هر چی من اصرار می کردم که همین برنامه ریزیها و تصمیم گیریهای روزانه است، ایشون انکار می کرد که نه! و شروع کرد به نصیحت:

" ببین زندگی سختی زیاد داره. مگه فکر کردی فقط برا تو سخته؟ همین یانگوم رو ببین چقدر تو زندگیش سختی می کشه. اما چطور مبارزه می کنه؟"

گفتم: من اصلا این سریال رو نگاه نمی کنم.

با تعجب حرفاشو ادامه داد: " سعی کن حتما از این هفته نگاه کنی. برا روحیه ت خیلی خوبه. ببین و ازش درس بگیر. ببین این دختر جوون چقدر سختی کشیده و می کشه تا به هدفش برسه. سعی کن صبرت رو زیاد کنی و ......"

دیگه بقیه حرفاش رو نمیشنیدم. فقط بهش گفتم:

" با این صحبتهات دقیقا به یاد اونوقتا افتادم که تلویزیون سریال سالهای دور از خانه (اوشین) رو نشون میداد و همه مردم خیلی طرفدارش بودند. تا اینکه یه بار رادیو یه گزارش پخش کرد که گزارشگر از یه خانوم پرسید: الگوی شما کیه؟ و اون خانوم هم جواب داد: اوشین.

یادمه اون موقع حضرت امام خمینی (ره) خیلی از این قضیه ناراحت شدند و فرمودند: الگوی یک زن مسلمان باید حضرت زهرا (س) باشه. ....."

به این دوستم گفتم: ما خودمون الگو زیاد داریم، اما الگوهامونو نشناختیم. گفتم اگه زندگی حضرت زینب (س) رو هم سریال می کردند مطمئن باش کمتر از یانگوم سختی نکشیده بود و برا صبر هم می تونست الگوی خوبی واسه ما خانوما باشه."